Piąty

„Bo kochanie Ciebie jest zbyt ciężkie”

    Obracałeś w smukłych palcach fotografię wykonaną trzy lata temu. Prychnąłeś pod nosem, dostrzegając twoje szczelnie otulające brunetkę ramiona i rozpromienioną twarz spoczywającą tuż nad jej obojczykiem, o który wspierałeś się brodą. Była wówczas twoją ostoją. Siała równowagę i wskazywała ją w twoim życiu. Nic wtedy nie zapowiadało tego, że blondyn stojący obok ciebie w kąpielówkach z bawiącym ją wzorem i przyklejonym do twarzy wiecznym delikatnym, ale szczerym, wyrażającym szczęście uśmiechem zgarnie ci ją z przed nosa. Pamiętałeś ten słyszalny doskonale dla twoich uszu trzask łamanego serca, gdy ujrzałeś jak kilka godzin po zakończeniu waszego związku, choć ona nadała mu miano wakacyjnego romansu, przyciągał ją do siebie ramieniem, zaczepiając o jej kark i chichotał błogo, wpatrując się prosto w jej oczy. Odgłos jego śmiechu niósł się echem o opustoszałej i skąpanej mrokiem plaży, siejąc pierwsze stężenie bólu w twoim sercu. Później widziałeś tylko jak tonie w jej słodkich, smakujących wiśniowym balsamem ustach, a ona zadowolona oplata ramiona na jego szyi i odwzajemnia pieszczotę. Oniemiały wpatrywałeś się wówczas w dwójkę najbliższych ci osób złączonych w pocałunku, kręcąc głową przecząco, chcąc wymazać ten obraz z zakamarków umysłu i pragnąc wyrwać się z tego amoku. Nie chciałeś dłużej się im przyglądać, ale nie potrafiłeś oderwać od nich wzroku. Oszroniona butelka wypełniona chmielowym trunkiem wyślizgnęła ci się z dłoni, opadając na przybierający barwę złocistą podczas dnia skąpanego słońcem piasek, a suche oczy odczuły natychmiastową potrzebę nawilżenia i tak właśnie Tomasz Fornal skryty za pancerzem, na pozór niezniszczalny  na boisku, twardy został złamany, pokonany. Osunąłeś się po powierzchni ściany znajdującego się za twoimi plecami pokoju i zacisnąłeś powieki, chcąc powstrzymać nadmiar słonej cieczy ściekającej po twoich policzkach. Zdawałeś sobie jednak sprawę, że łzy nie oczyszczą twoich oczu z przyswojonego wcześniej tak raniącego cię widoku. Dopiero te okoliczności uświadomiły ci jak kruchym człowiekiem byłeś, Tomaszu. Podczas nieobecności twojego współlokatora na tym wyjeździe zdążyłeś posmakować chyba wszystkich zasobów w jakie wyposażony był barek  w waszym wspólnym lokum i wylać multum łez, urozmaicając nieskazitelnie białą poduszkę w widoczne mokre ślady. Przyłożyłeś policzek do wilgotnego materiału i westchnąłeś wtedy głęboko, zdając sobie sprawę jak psychicznie i bezpowrotnie runąłeś doszczętnie do samych fundamentów i wiedziałeś już, że nie ma dla ciebie ratunku. Tak też było po dzień dzisiejszy, kiedy stadium twojego cierpienia osiągało niemal szczyt. Miętoliłeś w ręce kawałek śliskiego papieru i miałeś ochotę z bezsilności zanosić się niepohamowanym, głośnym śmiechem, który przeciąłby nieskazitelną, przeszywającą ciszę w pokoju twojego rodzinnego domu. Otarłeś wilgotne policzki zewnętrzną częścią dłoni i okazało się, że miałeś idealne wyczucie, gdyż niespełna dwie sekundy po tym posunięciu do wnętrza twojego kącika wtargnęła brunetka. Runęła na materac twojego łóżka i roześmiała się wesoło, patrząc na twoją oświetloną przez blask księżyca twarz.

- Tomuś, co ty dziś taki jakiś milczący? - dźgnęła cię palcem tuż pod żebrem, uśmiechając się zadziornie. - Co?

- Trudy sezonu dają o sobie znać. - wzruszyłeś ramionami, uraczając ją przelotnym spojrzeniem. - Za to ty jaka rozpromieniona latasz.  - wzniosłeś wysoko kąciki ust, posyłając jej szczery uśmiech, bo w głębi cieszyłeś się z jej szczęścia.

- Ach, miłość Tomaszu, miłość. - mruknęła rozmarzonym głosem. -A czy ja się doczekam jakieś piękności przy twoim boku? - obróciła się i spoczęła na brzuchu, opierając twarz na dłoni i przyglądając ci się uważnie.

Była taka rozkoszna. Chłonąłeś nałogowo błękitnymi tęczówkami jej rozczochrane, ciemne kaskady, które zapewne co wypuściła ze splecionego kilka godzin temu warkocza. Ich kosmyki walały się po jej twarzy, dodając uroku, a ty nie miałeś najmniejszej ochoty ich uporządkować i schować za ucho. Nadal nie dowierzałeś w to jak można być tak świetlistą osobą jak ona. Jej czekoladowe tęczówki non stop śmiały się do ciebie, dzieliły rozlanym po nich rozradowaniem, a usta tak proszące się o wyciskanie na nich licznych czułych, przepełnionych miłością pocałunków wykrzywiały w rozczulającym twoje serce promiennym, cholernie szczerym, nie wykreowanym na pokaz uśmiechu. Łaknąłeś zatopić się w nich bez opamiętania i wpleść palce w jej miękkie włosy, ale nie mogłeś. Nie posiadałeś na to pozwolenia uzyskanego od niej samej. Już dawno pogodziłeś się z rolą jej najlepszego przyjaciela, kogoś komu mogła oprzeć się na ramieniu i zwierzyć ze wszystkiego, kogoś komu mogła wyjawić najbardziej żenujące historię, kogoś komu mogła poprawiać humor i oczekiwać także wsparcia dla swojej osoby w trudnych momentach, które oczywiście gwarantowałeś jej niemal natychmiast, goniąc srebrnym Hyundaiem prosto z miasta leżącego pod Warszawą i łamiąc liczne ograniczenia prędkości.

- Powiem ci, że ciężkie pytania zadajesz. - roześmiałeś się, pstrykając ją w nos.

- Och, no tak. Zapomniałam, że przecież ty stawiasz na spontan, Tytus. - uderzyła się teatralnie z otwartej dłoni w czoło.

Takim właśnie sposobem doświadczyłeś możliwości jej spotkania. Znienacka, niespodziewanie, a nim się obejrzałeś raptownie zasiała spustoszenie w twoim umyśle, ciele i sercu. Zachłannie zagłębiała się w otchłani każdego z tych wymienionych elementów, aż w końcu pochłonęła całego ciebie, Tomaszu.

- Tak, owszem. – zaśmiałeś się, kiwając palcem w jej kierunku.

A później nim się zorientowałeś lustrowałeś wnikliwie jej otuloną bezbronnością, niewinnością twarz. Z głową usytuowaną na twojej klatce piersiowej  oraz nogą przerzuconą przez twoje uda zwiedzała krainę Morfeusza, kiedy ty zaciskałeś szczękę, aby nie poddać się atakowi słabości.

~*~

Witam i o wasze odczucia przed trzecia fazą mundialu pytam 😁 Ja powiem tylko, że wierzę i czuję, ze jeszcze rozgromimy nie jedna drużyną ☺️ Poznałyście kulisy tego jak Tomek zareagował na pierwszy cios wymierzony z rąk brata oraz ukochanej 😏

Co będzie dalej dowiecie się niebawem 😊 Do zobaczenia za tydzień, a jutro jak dobrze pójdzie widzimy się na Arturze , w czwartek na Kedzieeksim 😘